Ngiring

Gambar: Youtube

Dewi Suci meled pisan magentos uripne. “Suba uli cerik malarat kayang bajang masi enu galang menék galang tuun. Mirib apa karmane ipidan sangkan kakéné jani?” Ipun ngrieng ring pakubonipuné sinambi nelektekang entéran matan ainé sané wau pisan endag saking kangin. “Kénkén koné carané nungkalikang pajalan idupé ené. Kénkénang apang mabading abedik karmané apang nyak melahan buin abedik.”

            Ipun sampun polih ajah-ajah kantos sekolah menengah. Polih taler makarya ring hotél, sakéwanten nénten nyak seleg makarya kantos usananga antuk manajeré. Magentos madolan, nénten taler wénten angléh madolan. Arang pisan anaké matumbasan. Ring samping ipuné katah sané matumbasan, sakéwanten ring déwékipuné nénten wénten sané matolihan kantos jeritina anaké mangda matumbasan nénten taler wénten nyagnyagin.

            Med kocap ipun madolan, raris magentos ngamindringan, ngrereh anak mangda nyak nyelang jinah ring déwékipuné. Akéh sané nyelang, sakéwanten arang sané ngwaliang malih. Matumpuk-tumpuk utangipuné “Apa koné jemak gegaéné, tusing ada ané majodo tekén gegaén melah, “ sapunika  Déwi Suci ngwilangin paileh uripipuné.

            Ipun raris mapinunas ring sanggahipuné. Sedeng becika rahina punika Wrehaspati Kajeng Kliwon. Ipun mabanten canang sekar maruntutan segehan bawang jahé, usan mabanten raris muspa. “Ratu Bhathara, dados sapuniki karman titiangé. Sanunggil karya nénten wénten sané nyukuh mapikolih? Swécain punapi titiang pamargi sané becik.” Ceceké saling sautin. Minab i cecek miragiang daging manahipuné. “Ngiring” sapunika kruna sané medal saking hredayanipuné.

            “Ngiring? Ngiring ngujang? Apa kairing? Nyén iring?” Salegentos kruna-kruna punika malincer ring déwékipuné. Kantos wengi ipun mamanah indik kruna sané medal daweg ipun muspa. Polih ipun nyriep abosbos. “Apang magenti idupé jalanang isin kenehé.”

            “Daging manah sapunapi?”

            “Ngiring. Ngiring pakayunan. Suba makelo dini tusing ada sulinggih.”

            “Dados sulinggih?”

            “Beneh. Bapa kapanesan dini. Suba makelo tusing ada ané ngetisin. Nyak apa tusing?”

            Déwi Suci kamemegan. Napi raris saurina, eling ipun kantun alit. Durung antes jaga ngambil geginan utama punika. Samaliha ipun kantun bajang kantun demen indeng-indeng, kantun kabanda antuk smara.

            “Lamun tusing nyak. Lakar cabut uripé.”

            “Padem titiang sapunika?”

            “Beneh pesan.”

            Déwi Suci kaslegan, gelisan enten. Déwékipuné peluh pidit.”Kénkén sujatiné ipianné ené? Saja apa tusing?” Bénjang semengan ipun matuturan sareng reraman ipunné. “Pa, Mémé dadi tiang ngipi kakéto. Bapa ajak mémé suba nawang tiang tusing nawang apa-apa. Dadi bisa buka kéto diipian? Saja ada taen dadi swulinggih panglingsir dini?”

            “Koné taén. Sakéwala, bapa mantas ningeh dogén. Kénkén kadén sujatiné, bapa tusing seken sanget nawang. Kénkén keneh Suciné?”

            “Yén manut Bapa kénkén?”

            “Jani, di paibon malu ngayah, yén suba antes lautang masulinggih.”

            “Artiné tiang tusing dadi ngantén Pa?”

            “Beneh pesan. Yén suba masulinggih, tusing dadi ngantén buin. Kania anaké nyambat.”

            Déwi Suci nénten malih nyautin. Ipun eling nué gegélan taler sampun masemaya pacang masikian, Putu Wicaksana wastanné. “Kénkén koné jani. Yén sing nyakang ngiring bisa mati lan idupé tusing lakar magenti. Yén tuutang ngiring suba nglah gegélan.”

            “Kénkén lakar barengin isin kenehé apa tusing?”

            “Nah, Pa. Iang meled magenti pajalan idupé.”

            Bapanné Déwi Suci kendel pisan wau sentananipuné nyak matimtim jaga masulinggih. Déwi Suci ngawitin dados pamangku ring paibonné minab weénten awarsa. Sampun lapah ngamargiang pula-pali kapamangkuan. Reramanipuné taler rumasa bagia. Wit saking punika sayan magentos rasaang uripipuné. Sami ngaukin Déwi Suci, Jro mangku alit. Sampun sayan mecikang. Minab sampun panemaya. Ipun raris ngrereh nabé pacang dados sulinggih.

            Guru nabé nénten malih nuréksain santukan sampun madasar dados pamangku. Punapi malih sampun uningina nénten ngamargiang kapamangkuan ménten taler midep nenungin lan midep nambanin. Sampun andel ring pamargi. Wantah nikaina mangda tetep éling ring sesana mangda nénten kantos nglebar gelung. Taler mangdé nénten malih mikayunin anak lanang santukan nyukla brahmacari dados kania.

            “Di Purnamané ené lakar bersihin. Dini dogén tongos madiksa. Nabé ngaénang upakarané. Eda kéwéh. Nah, yén ada ané lakar aturang lautang.”

            “Inggih Ratu.”

            Mamargi antar pamargin padiksaanné. Sami demen sanntukan nembé wénten kania samaliha kantu mayusa anom pisan. Janten pacang sué pisan polih ngrastitiang jagat. Mapahayu-hayuning bhuwana.  Kicénin pungkusan, Ida Istri Kania.

            Reramanipunné ngusap-gusap toyan paninghalan antuk legané nué sentana sida dados sulinggih. Magentos adan pakubonipune dados Pasraman Giri Suci. Sayan kaloktah Ida Istri Kania, punapi malih midep ngamargiang tetamban taler nenungin anak lian. Selegentos nunas pamargi patut. Katah sané seger taler katah sané nénten seger. Sakéwanten tetep kaloktah. Satunggil dina, katah sané malajahang déwék irika. Wénten mlajah makidungan, wénten mlajah majejahitan. Reramanipuné pramangkin dados tukang banten. Wantah sampun Ida Istri Kania muput sami wewantenan saking drika. Tegep rauhing sapula-paliné.

            Semengan sampun wénten suaran genta ring Pasraman Giri Suci. Ening pisan pikantenané. Nénten wénten pikobet jaga kapanggih. Sami shanti, sang manangkil nunas pamargi patut utawi sasuluh urip nénten naen sepi. Kocap wantah sampun polih tangkil ring Ida Istri Kania rumasa bagia, rasa enteg ring kayun.

            Minab antuk lesu usan muput, Ida Istri Kania nembé aripné nénten dados antuka nambakin. Muput kantos wengi minab ngawinang. Ida Istri Kania ka pakoleman. Aris pisan kantenané, nénten wénten malih purun nangkilin. Nembé wenginé punika marawat-rawat Putu Wicaksana ngrauhin. Ipun kantun sakadi dumun daweg dados gegelan Ida Istri Kania daweg walaka. “Wi dadi ngelong semaya?”

            “Ngelong kénkén Bli?”

            “Déwi ngaku lakar satia tekén Bli, dadi tusing?”

            “Ampurayang tiang Bli, kadung tiang kanikain ngiring.”

            “Cutetné bli entu ngelah demen tekén Déwi. Déwi enu apa tusing ngelah keneh demen? Lamun enu jalan ngantén.”

            “Ngantén Bli?”

            “Beneh.”

            Wau jagi, “Menggih,” Ida Istri Kania raris enten.

           


TAGS :

IBW Widiasa Keniten

Ida Bagus Wayan Widiasa Keniten lahir di Giriya Gelumpang, Karangasem. 20 Januari 1967. Lulus Cum Laude di Prodi Linguistik, S-2 Unud 2012. Tulisan-tulisannya tersebar di berbagai media massa berupa esai, karya sastra maupun kajian bahasa dan sastra baik dalam bahasa Indonesia maupun bahasa Bali. Cerpen-cerpennya pernah memenangkan lomba tingkat Nasional maupun provinsi.

Komentar